Rozdział 45 cz. 2

Dla dziewczyny, która mówi że jest moją fanką. Heh Patrycja S to jest dedykacja dla Ciebie, wiedz że bardzo podoba mi się twój blog i czekam na next rozdziały. A ten poniżej tego dedyku jest dla Ciebie ; **  <3
_______________________________________________________________________    
      Właśnie wróciłam do domu obładowana torbami z ciuszkami i różnymi takimi gadżetami. Kiedy Zayn mnie zobaczył aż złapał się za głowę.
- Dziewczyno ! Nie dźwigaj tyle !-chłopak znowu zaczął na mnie krzyczeć.
- Daj mi już spokój co ?!-tym razem nie zamierzałam bez czynnie stać i tego wysłuchiwać.-cały czas masz jakieś zalecenia. To mam leżeć cały dzień w łóżku, więcej jeść. Ogarnij się !-rzuciłam torby na ziemię. Pobiegłam na górę do pokoju i zamknęłam energicznie drzwi. Byłam mega podminowana. Cały czas mi czegoś zakazywał. Czułam się jak pod kloszem. 
Usiadłam na podłodze i zaczęłam płakać. chłopak już nie próbował wejść, pewnie dał sobie spokój. Nie wiem czy jednak dojdzie do ślubu...
Nagle usłyszałam jak ktoś wspina się na balkon. Drzwi się otworzyły. 
Zayn wszedł do pokoju z różą. Dał mi ją i przeprosił.
- Alex.-otarł moje łzy.-przepraszam. Zachowałem się jak dupek. Wybaczysz ?-chciał mnie pocałować, ale się odsunęłam.
- Tak, wiem, że zachowałeś się jak dupek.-chłodno dodałam.
- Łoo...ale chłodem powiało.-chciał rozluźnić atmosferę.
- Nie długo będziesz ojcem ! Zachowuj się w miarę poważnie. Dziecko to nie zabawka !-dodałam i wyszłam. Byłam mega wkurzona. Wszędzie tylko zakazy i nakazy. Jestem chyba wolnym człowiekiem i mam prawo podejmować samodzielnie decyzje oraz robić to na co mam ochotę. Wyszłam z domu. Szybkim krokiem poszłam do parku i usiadłam na ławce. Niestety Malik znał mnie na wylot i wiedział gdzie będę. Podbiegł do mnie i uklęknął przede mną. Wyglądało to troszkę jak w filmach. Ja w ciąży, zapłakana i smutna, on przystojny i chce się pogodzić.
- Alex.-ujął moją twarz w dłonie i kciukami otarł łzy. 
- Czego chcesz ?-dalej byłam oschła i nie miła. 
- Chcę ciebie.-po tych słowach poczułam nowy wiatr w żaglach. Podniosłam głowę i spojrzałam na niego.- proszę wybacz.
- No...no dobrze.-pocałowałam mnie tak jak jeszcze nigdy. Czule, namiętnie. Chciałam aby ta chwila trwała wiecznie. Uwiesiłam swoje ręce na jego szyi i mocno się w niego wtuliłam. Wróciliśmy do domu i od razu wzięłam gorącą kąpiel. Zayn cały czas pukał i pytał czy wszystko gra. 
Kiedy już wyszłam i się odziałam w dres. 

- Zayn !-wrzasnęłam, a po chwili on stał obok mnie. Przytulił i jak zwykle dotknął brzucha. Najwyraźniej sprawiało mu to radość. 
- Co jest ?-zapytał.
- Idziemy do ogródka ?-zapytałam z uśmiechem. On pokiwał zgodnie głową. 

Później przyszli jeszcze chłopcy i ich dziewczyny. Ja, Dan i El siedziałyśmy, a Zayn z resztą biegali, wygłupiali się i tak dalej...
Nadeszła pora obiadu, więc wszyscy się rozeszli. Ja i Malik poszliśmy do kuchni. Na obiad wymarzyła mi się pizza. Przygotowaliśmy składniki. 
Nie wiem co mnie podkusiło, ale wzięłam trochę mąki i sypnęłam nią Zayn'a. 
- Osz ty mała...-był cały w białym proszku. Wybuchłam śmiechem. Podszedł do mnie i się przytulił. Teraz oboje byliśmy w mące. Chłopak złapał mnie za pośladki i posadził na blacie. Zaczął całować po szyi. Odchyliłam głowę i przygryzłam wargę. Tak dawno mnie nie całował w taki sposób. Zatęskniłam za tym.
- Kidy to dziecko wreszcie wyjdzie.-wyszeptał pomiędzy pocałunkami.
- Nie wiem, ale już nie mogę się doczekać.-dodałam.